MRF313

MRF313. Military Research Facility no 313, pieszczotliwie zwany Mamuśką. Czemu? Z dwóch powodów.

Stary, jeszcze przedwojenny bunkier. Skurczybyk wielki jakich mało – ludzie mówią, że jego korytarze ciągną się kilometrami i tak na dobrą sprawę nikt nie wie, gdzie i czy w ogóle się kończą. I wiesz co? Możesz niedowierzać. Ale ja byłem w środku i wiem, że to prawda. A przynajmniej wersja najbliższa prawdy.
Bunkier przywłaszczyła sobie grupa jajogłowych pod przywództwem niejakiego Normana Gravesa. Ubzdurali sobie, że Mojave jest warte naukowych badań, które pomogą zgłębić naturę pustyni i w konsekwencji ją okiełznać.

Pierdolenie.

Z zewnątrz wygląda niepozornie - prosty hangar z blachy falistej, który kiedyś używany był jako garaż i wiata nad wejściem do bunkra. Teraz hangar stoi pusty, za to otoczony ogrodzeniem z czterema wieżyczkami strażniczymi. Trochę za dużo zachodu, jeśli mnie pytasz. Od kiedy O’Drain pociągnął kolej po Mojave, przy Mamuśce jest też stacja, na którą czasem wjeżdża pociąg. To akurat przydatna sprawa. Jako, że rzut kamieniem jest Zapora Hoovera, o prąd i wodę nie ma się co martwić. Przynajmniej na tyle możesz liczyć, dostając przydział do Mamuśki.
Jeszcze raz, czemu Mamuśka? Ano temu, że ponoć jest więcej takich jednostek badawczych, ale 313 jest główną siedzibą całego przedsięwzięcia, stacją-matką, rozumiesz. No, i temu, że jakiś dowcipniś w nocy podkradł się do oznakowań na hangarach i każde jedno z „MRF” przerobił na „MilF”, trójki na całkiem zgrabne cycuszki, a jedynkę w fallusa. No i Mamuśka ostała się na dobre.